«در آغوش ایران» فرصتی برای اکران تولیدات سینمایی | نشست صمیمانه فیلم‌سازان جوان مشهدی با منیر قیدی، کارگردان سینما + فیلم
کارگاه فیلم‌سازی و انتقال تجربه با عنوان «در آغوش ایران» با حضور منیر قیدی، کارگردان دو فیلم شاخص «ویلایی‌ها» و «دسته دختران» در مشهد برگزار شد.
به گزارش شهرآرانیوز، عصر امروز، چهارشنبه ۷آبان‌ماه، کارگاه فیلم‌سازی و انتقال تجربه با عنوان «در آغوش ایران» از سوی انجمن سینمای جوانان ایران، دفتر مشهد با مشارکت مؤسسه فرهنگی شهرآرا و حضور ویژه منیر قیدی، کارگردان فیلم‌های سینمایی «ویلایی‌ها» و «دسته دختران»، فیلم‌سازان جوان مشهدی، فیلم‌اولی‌ها، منتقدان و نویسندگان سینمای خراسان رضوی در پردیس سینمایی اطلس برگزار شد. گفتنی است این کارگاه در دو بخش برگزار شد که بخش نخست به کارگاه فیلم‌سازی و پرسش و پاسخ اختصاص یافت و در بخش دوم، اکران و نقد و بررسی سه فیلم کوتاه «هوادار»،«بعد از ناهار» و «آخ‌جون بازی» با موضوع جنگ تحمیلی ۱۲روزه ایران و اسرائیل برگزار شد.
«در آغوش ایران» فرصتی برای دیده‌شدن آثار فیلم‌سازان جوان
مدیر انجمن سینمای جوان مشهد در گفت‌و‌گو با شهرآرانیوز، وجه‌تسمیه این نشست را این‌گونه بیان کرد: برنامه «در آغوش ایران» درحقیقت روایتی است از اینکه ایرانیان هر زمان شرایط برایشان سخت می‌شود، میهن و خاکشان را بیشتر درک می‌کنند و به اندازه گستردگی وطن یکدیگر را حمایت می‌کنند و وطن، آن‌ها را در آغوش خود می‌گیرد. سیدمحمد مداح‌حسینی درخصوص این برنامه عنوان کرد: اکران سه فیلم کوتاه هنرجویان سینمای جوان یا دانش‌آموختگان انجمن جوانان ایران، دفتر مشهد که درباره جنگ تحمیلی ۱۲روزه است، از جمله اهداف برنامه «در آغوش ایران» بود. در حاشیه اکران این سه فیلم نیز از خانم قیدی، فیلم‌ساز سینمایی دفاع مقدس دعوت کردیم در برنامه حضور داشته باشند و کارگاه تبادل تجربه را با ایشان برگزار کنیم. وی افزود: فیلم‌های اکران‌شده، بدون هیچ‌گونه بودجه‌ای صرفاً با هزینه‌های شخصی فیلم‌سازان و با حمایت‌های لجستیکی انجمن سینمای جوانان ایران ساخته شد. فیلم‌هایی که در واقع بیشتر از همه نمایانگر ایرانی‌بودن آدم‌ها و دوست‌داشتن وطنشان است. امیدوارم بتوانیم با برگزاری چنین‌برنامه‌هایی فرصت بیشتری برای دیده‌شدن تولیدات فیلم‌سازان نجیب این شهر فراهم کنیم.
تجربه‌های خانم کارگردان: نترسید و فیلمتان را بسازید
منیر قیدی در ابتدای این نشست خطاب به جوانان گفت: هیچ ارگان و تهیه‌کننده‌ای در هیچ جایی، منتظر کشف شما نیست و تنهافردی که می‌تواند به خودش کمک کند، خود فرد است تا استعداد خود را بروز دهد و افرادی که در شهرستان‌ها زندگی می‌کنند، نیاز به تلاش بیشتری دارند. کارگردان ویلایی‌ها درباره سختی فیلم‌سازی و شروع دیرهنگام خود برای ساخت فیلم‌های خود در شرایط فعلی بیان کرد: چیزی که باعث شد فیلم‌سازی را دیر شروع کنم، کمبود امکانات نبود؛ البته این موضوع به این معنا نبوده که کمبود امکانات وجود نداشته، بلکه دلیل واقعی، هراسی بود که فیلم‌ساز برای ساخت اثر خود دارد که چگونه جهان را می‌بیند و می‌اندیشد و دیگران چه نظری نسبت به نگاه او دارند. این موضوع برای بسیاری از فیلم‌سازان در شروع کار وجود دارد.
وی ادامه داد: برای من شرایط راحتی نبود و ۱۰سال طول کشید تا شرایط ایده‌آل برای من به وجود بیاید. طی این ۱۰سال می‌توانستم سراغ کار‌های دیگری هم بروم. در هر حرفه و شغلی سختی‌هایی وجود دارد و سینما در این میان، سخت‌ترین شغل است و حتی در ایده‌آل‌ترین شرایط، باز هم کار در سینما سخت است و اگر به سینما علاقه دارید و فکر می‌کنید موضوعی که در ذهن دارید ارزش دارد، از کمبود امکانات نترسید و پیش بروید.
وی درباره ساخت فیلم «ویلایی‌ها» و «دسته دختران»، با توجه به اینکه از جمله فیلم‌های بلند چند سال اخیر سینمای ایران است که در حوزه زنان جنگ ساخته شده، ابراز کرد: حدود ۱۰سال فیلم‌نامه ویلایی‌ها مجوز نمی‌گرفت و ارگان‌ها حمایت نمی‌کردند؛ چراکه موضوع زن در جنگ، برایشان تابو بود و من قصد داشتم از زنانی که معمولی، اما نقش‌آفرین بودند و در جنگ حضور داشتند، بگویم.
قیدی با اشاره به این مطلب که چرا سراغ سوژه خاصی از زنان جنگ رفته است، تصریح کرد: آنچه لازم است بگویم این است که کارگردانی، شغل اصلی من نیست. برخی افراد که حرفه خود را کارگردانی قرار دادند، در ساخت هر ژانری موفق هستند؛ البته به معنای این نیست که کارگردانی ندانم، بلکه برنامه هنری من این‌گونه است که به سراغ ساخت هر فیلمی نروم و مخاطبانم را خودم انتخاب کنم؛ لذا برنامه‌ام این بود درباره موضوعاتی که دوست دارم، فیلم بسازم، به همین دلیل، ۱۰سال ساخت این آثار طول کشید تا به ساخت آنچه مدنظرم بود، برسم.
کارگردان «دسته دختران» خاطرنشان کرد: من در ساخت ویلایی‌ها یا دسته دختران صرفا به دنبال حرفهای کلیشه‌ای و تکراری از جنگ نبودم. بلکه می‌خواستم از آدم‌های معمولی‌ای بگویم که از جنگ می‌ترسیدند، اما پای اعتقاداتشان ایستادند. بخشی از مردم که همیشه در جنگ حضور داشتند، اما هیچ وقت دیده نشدند و هیچ جایی از آن‌ها تقدیر نشد، اما این افراد، آلامی از جنگ را دریافت و درک کردند که اثرات آن‌ها تا پایان عمرشان باقی خواهد ماند. مهم این است که بتوانیم آدم‌های متفاوتی را در جنگ نشان بدهیم و حرف جدیدی بزنیم که در تاریخ ثبت شود تا نسل جدید هم بتواند با آن‌ها ارتباط برقرار کند.
مداح‌حسینی، مدیر انجمن سینمای جوان مشهد در بخشی از این نشست، خطاب به منیر قیدی سؤالی را مطرح کرد مبنی بر اینکه شما در هر دو فیلم، از بازیگران حرفهای استفاده کردید، اما بازیگردانی، از جمله مسائلی است که کارگردان‌ها با آن مواجه هستند و از او خواست در خصوص هدایت بازیگران توضیحی به علاقه‌مندان حاضر در برنامه بدهد که قیدی در این باره، پاسخ داد: شاید عده‌ای گمان کنند استفاده از بازیگران حرفهای، سطح کار را بالا می‌برد که تا حدی این موضوع صحت دارد، اما امروزه به دلیل دستمزد بالای بازیگران و برخی مسائل حرفهای، کار با بازیگران حرفهای، کار چندان آسانی نیست، اما شاید در کار سومم، تصمیم بگیرم از بازیگران تئاتری که کمتر دیده شدند، استفاده کنم. همان‌قدر که بازیگر حرفهای، کمک‌کننده است، به همان اندازه، چالش‌برانگیز هم هست.
وی در ادامه با اشاره به این موضوع که در فیلم ویلایی‌ها ابتدا قرار بود گوهر خیراندیش، نقش مادربزرگ را بازی کند، اما به دلایل شغلی ایشان، ثریا قاسمی این نقش را ایفا کرد، افزود: این موضوع باعث شد بخش‌هایی از فیلم‌نامه با توجه به حضور ثریا قاسمی و کاراکتری که ایشان داشتند، تغییر کند. از بزرگ‌ترین درس‌هایی که در ساخت ویلایی‌ها گرفتم، این بود که تغییر تا آخرین لحظه بر اساس شرایط امکان‌پذیر است و کارگردانی، توانمند است که بتواند این انعطاف را داشته باشد و از هیچ تغییری در کار نترسد.
این کارگردان سینما در پاسخ به اینکه بسیاری از تهیه‌کننده‌ها و سازندگان، تمایلی به ساخت فیلم جنگی ندارند و به موضوعات جدید ورود نمی‌کنند، ابراز کرد: ساختن فیلم جنگی در شرایط امروز سینما و قانع‌کردن دیگران برای مشارکت در ساخت فیلم، سخت است، پیداکردن مخاطب و ردشدن از کلیشه‌های ساختاری که در بسیاری از فیلم‌های جنگی می‌بینیم نیز به همان میزان سخت است، اما اگر کسی خودش نسبت به سوژه‌ای که انتخاب کرده متقاعد شود که ارزش ساخت دارد و می‌خواهد از زاویه جدیدی به موضوع جنگ بپردازد، حتما به دنبال آن برود و خود را در مسیر قرار دهد.
قیدی همچنین در پاسخ به یکی از سؤالات پرتکرار در حوزه شروع فیلم‌سازی جوانان و ورود فیلم‌اولی‌ها به دنیای سینما تأکید کرد: هنر قانون ندارد. هر وقت احساس کردید آمادگی دارید، به حوزه فیلم‌سازی ورود کنید. این زمان برای هر کسی متفاوت است. پیش از این، برای ساخت فیلم اول، امتیاز‌هایی از جمله ۵سال منشی‌صحنه‌بودن، ساخت فیلم کوتاه یا مستند وجود داشت، اما خوشبختانه امروز، محدودیتی برای ساخت فیلم بلند وجود ندارد و بنیاد سینمایی فارابی نیز با توجه به توانمندی‌های افراد، از فیلم‌اولی‌ها حمایت می‌کنند. از اشتباه‌کردن نترسید، چراکه ذهن خلاق نیاز به اشتباه‌کردن دارد. اگر قصد فیلم‌سازی دارید، برای خود زمان مشخصی برای تمرین و شاگردی و آزمون و خطا بگذارید و بعد، وارد عرصه فیلم‌سازی شوید.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
